Met de serie portretten van de versmarketeers uit 2010 nog vers in mijn geheugen ging ik van start met de serie 2011. Wederom 10 personen met hun vers product die meedongen naar de titel Versmarkeer van het jaar.
Met de zwarte, zelf genaaide, tent als "mobiele studio" in de achterbak heb ik vele honderden kilometers door Nederland gereden om iedereen op de eigen werkplek te fotograferen. Zo kwam ik onder andere bij een orchideeënkweker, een broodbakster, een oesterzwammenkweker en een soepmaker. Geweldig, en vaak ook lekker, als we thuis konden genieten van de meegebrachte waren. Maar dat terzijde.
Door de ervaring van vorig jaar en de ideale oplossing met de tent was de technische kant van deze opdracht redelijk eenvoudig. De tent zorgde ervoor dat ik geen last had van het licht van de verschillende locaties en daarmee creëerde ik uniformiteit van verlichting. In de tent heb ik vervolgens een witte achtergrond gehangen om een opvallend ander beeld te krijgen dan de donkere achtergrond van vorig jaar.
Inmiddels heb ik in vele blog items al het belang van een goede sfeer en vertrouwen benadrukt. Daar speel ik als fotograaf natuurlijk een belangrijke rol in. Maar ook is het erg fijn als een model er "een beetje zin in heeft". Op weg naar een opdracht bedenk ik allerlei manieren om het model met de vis, de bananen, de oesterzwammen enz. in beeld te brengen.
De ervaring is echter dat de beste foto al doende ontstaat in een wisselwerking tussen model en fotograaf. De foto met de melksnor is daar een goed voorbeeld van. Er is een dunne lijn tussen een sterk beeld en een belachelijke foto. Deze foto is perfect. Naar mijn idee zie je het vertrouwen van de geportretteerde in mij, zie je de ontspannen sfeer en voel je de passie van de vrouw voor haar product.
Soms tref ik een model met onvervulbare wensen, iemand die er geen zin in heeft of gewoon sacherijnig is. Bij deze reportage overkwam me dat ook weer. Vroeger zou ik nog harder mijn best zijn gaan doen om een goede sfeer te creëren. Tegenwoordig doe ik dat niet meer. Ik verbaas me eerder over het gebrek aan professionaliteit en ga doen wat ik moet doen: een mooie foto maken. En dat lukt ook, het resultaat is altijd een goede foto. Maar of het best denkbare resultaat behaald is?
Al met al ben ik weer erg blij met de serie. Robert de Jong, de man met de tomaten stropdas , is verkozen tot Versmarketeer 2011.
